Stawy krzyżowo-biodrowe bada się za pomocą obmacywania. Specjalnym sposobem badania jest metoda Mennellego. Pacjent, leżący na boku, przyciska mocno obiema rękami do klatki piersiowej nogę położoną od strony łóżka, zgiętą w stawie kolanowym i biodrowym, podczas gdy badający odciąga do tyłu drugą nogę, również zgiętą w stawie kolanowym. Wystąpienie bólu podczas wykonywania badania wskazuje na proces chorobowy w stawie krzyżowo–biodrowym. Podobną wymowę ma ból pojawiający się w okolicy stawu krzyżowo-biodrowego podczas próby wejścia bokiem na krzesło. Z racji częstego współistnienia bólów korzeniowych w chorobach kręgosłupa dla ustalenia dokładnego umiejscowienia zmian niezbędne jest badanie neurologiczne. Najczęściej chory podaje, że odczuwa bóle w okolicy lędźwiowej. Tutaj też częściej niż w innych odcinkach kręgosłupa stwierdza się zmiany zwyrodnieniowe kości i chrząstki oraz przepukliny jądra miażdżystego. W dolnym odcinku kręgosłupa lędźwiowego dochodzi również najczęściej do rozluźnienia aparatu wiązadłowego. Wypadnięcie części jądra miażdżystego powoduje nieprawidłową postawę i bolesne skrzywienie kręgosłupa, twarde napięcie mięśni, usztywnienie kręgosłupa lędźwiowego, zaburzenia czucia i osłabienie odruchów, zaburzenia ruchowe i ból przy naciąganiu nerwu kulszowego.