Bezmocz, zwany inaczej anurią, jest schorzeniem jak wiadomo układu moczowego, które jest zaburzeniem czynności układu moczowego. Bezmocz określany jest według średniej moczu oddawanego na dobę. Jeśli pacjent oddaje poniżej 100 ml moczu na dobę, wówczas mamy do czynienia z anurią. Zdrowy człowiek oddaje bowiem zwykle dziennie od 600 ml do 2500 ml moczu. Schorzenie jest poważne. Ze względu na zatrucie organizmu stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Na skutek wstępnego zatrucia organizmu, nie wydalone z moczem toksyczny utrzymują się i prowadzą do komplikacji, z związku z czym wymagane jest natychmiastowe leczenie szpitalne. W centrum leczenia, jak łatwo się domyśleć, są nerki, których praca jest zaburzona lub ustała. Przy okazji anurii można też wspomnieć o skąpomoczu, czyli oligurii – oddawanie w ciągu dnia poniżej 500 ml moczu. Skąpomocz ma mniejsze nasilenie niż bezmocz, jest w tej grupie też dyzuria, czyli schorzenie, które charakteryzuje się bólem i pieczeniem w trakcie oddawania moczu.