Olejek eteryczny (łac. oleum aetherium, oleum aethereum) jest ciekłą, lotną substancją zapachową, znajdującą się najczęściej w specjalnych komórkach tkanek wydzielniczych roślin. Takie komórki charakteryzują rośliny olejkodajne, na przykład gatunki z rodzin takich jak sosnowate, jasnotowate, mirtowate, rutowate i baldaszkowate. Pod względem składu olejki są mieszaninami rozmaitych związków chemicznych, nasycone ketonami, aldehydami, alkoholami, estrami, laktonami, terpentynami, oraz innymi związkami organicznymi, w tym zawierającymi azot i siarkę związków o nieprzyjemnym zapachu (aminy, tiole).
Do połowy XX wieku olejek eteryczny był uważany przez botaników za produkt, który jako efekt przemiany materii, nie ma wpływu na rozwój roślin. Sytuacja zmieniła się wraz z opublikowaniem pracy Fraenkla (1959), który twierdzi w niej, że metabolit wtórny decyduje o żywieniowych zachowaniach owadów. Spostrzeżenie dało początek intensywnemu rozwojowi badań w dziedzinie ekologii, które dotyczyły koewolucji biochemicznej, zarówno roślin, jak i zwierząt, oraz roli substancji semiochemicznej w procesie kształtowania struktur współczesnych ekosystemów.