Jeżeli pominąć procesy natury zapalnej lub immunologicznej, uszkodzenia mechaniczne, termiczne i zapalne, w tym także po wlewach, same naczynia są rzadko źródłem bólu. Przy stanach bólowych naczyń z reguły chodzi o zmniejszenie napływu lub utrudnienie odpływu krwi, z następczym niedotlenieniem lub nagromadzeniem w obszarze naczynia bólotwórczych produktów przemiany materii. Zwykle ważne jest, ażeby od bólów pochodzenia nerwowego, głównie zespołu nerwu piszczelowego przedniego, odróżnić niedokrwienne bóle mięśni, występujące nagle przy zamknięciu naczynia, lub bóle w chorobach zwężających naczynia, w których przy wysiłku występuje objaw chromania przestankowego. Dla żylaków charakteryslyczne są nocne bóle łydek, które należy odróżniać od kurczowych bólów neurogennych. Prawie stałym objawem są bóle w angiopatiach czynnościowych, których podłożem są zaburzenia naczynioruchowe. W chorobie Raynauda i w grupach chorób pokrewnych przeważają objawy skurczu naczyń, podczas gdy bolesne zaczerwienienie obwodowych części kończyn w erytromelalgii spowodowane jest głównie napadowe występującym, nadmiernym rozszerzeniem obwodowej części łożyska naczyniowego. Ogólnie rzecz biorąc, bolesne procesy naczyniowe mogą być wcześnie rozpoznane, pod warunkiem uwzględniania danych z wywiadu, przebiegu choroby i objawów przedmiotowych, jak ochłodzenie, bladość, sinica i zaczerwienienie.