Wiadomo, że obok troski o umocnienie stanu zdrowia, o skuteczne leczenie i szybkie przywrócenie sprawności organizmu po chorobie równie ważnym zadaniem służby zdrowia jest troska o zdrowie społeczeństwa jako całości. Zdrowie społeczeństwa jest zjawiskiem tak złożonym, jak samo społeczeństwa, któremu służy. Warunki życia gospodarczego, społeczno-politycznego i kulturalnego decydują o możliwościach rozwiązywania takich problemów zdrowotnych społeczeństwa, jak: ochrona zdrowia matki dziecka, załóg pracowniczych i rolników, nadzór sanitarny nad żywnością i żywieniem, ochrona środowiska, zapobieganie wypadkom, alkoholizmowi, chorobom psychicznym i wielu innym. Wzajemne uwarunkowanie zdrowia i kontroli różnorodnych czynników zdrowotnych w otaczającym nas środowisku wskazuje, że zdrowie jest wynikiem wspólnego wysiłku całego społeczeństwa. Rozeznaniu potrzeb zdrowotnych służą analizy epidemiologiczne i statystyczne urodzin, zgonów, zachorowań i wypadków. Wiele osób, przyjmując „konsumpcyjną” postawą wobec służby zdrowia, spodziewa się, że zgłoszenie się na zabieg lub po receptę może rozwiązać im wszystkie kłopoty zdrowotne. Zakładając słuszność takiej postawy, należy jednak zastrzec, że efektywność świadczeń służby zdrowia zależy nie tylko od fachowości personelu i możliwości organizacyjno-technicznych świadczenia usług, ale też — i to w dużym stopniu — od postawy „konsumenta”, wyrażonej znajomością podstawowych zasad ochrony zdrowia i racjonalnym postępowaniem higieniczno-zdrowotnym.