Siedział dniami i nocami przed komputerem. Były to czasy, gdy zapachem komputera przechodził cały pokój, a to za sprawą wentylacji urządzenia. Z czasem pojawił się katar. Pomyślał, że to ten zapach z wentylatora, więc przeczyścił podzespół usuwając z niego ostatnie resztki kurzu. Jednak katar nie ustępował, choć wiedział intuicyjnie, że powodem może być kurz. Pewnego dnia w końcu zabrał się za odkurzanie generalne sprzątanie – do ostatniej drobiny kurzu. Zrobił to, choć się nie chciało. Minęło parę dni i katar zamiast ustąpić, nasilił się. Matka wymieniła nawet pościel na antyalergiczną. I nic. Katar był sobie w najlepsze. Zastanawiał się jednak, bo okno było tą wiosenną pora zawsze uchylone, więc powietrze świeże..
Wyruszył w końcu na badania dotyczące alergenów. Wykazało uczulenia na roztocza i, no właśnie. Pyłki wierzby. Zgadza się, pomyślał, to te moje spacery z psem. A może pies? Ale nic. Siedział nadal przed komputerem w czasach gdy internet jeszcze raczkował. Czytał o alergiach, z jedną ręką na parapecie uchylonego okna.
Minęła wiosna i lato. Katar przeszedł. Wrócił następnego roku na wiosnę. Otworzył okno, wyjrzał przez okno, a tam duże drzewo. Jak się okazało – wierzba.