Elektrokoagulacja, czy też diatermia chirurgiczna, zwana termolizą to metody elektrochirurgii stosowane w medycynie i kosmetologii. Narzędziem wykorzystywanym podczas elektrokoagulacji jest prąd elektryczny, zmienny, o dużej częstotliwości. Łuk elektryczny na skutek swego działania ścina białko, stąd nazwa – koagulacja. W ten sposób leczy się włókniaki, kurzajki i inne zmiany skórne, usuwa zbędne owłosienie, a także zamyka naczynka krwionośne, a wszystko w zastępstwie skalpela, jako sposób ograniczania krwawienia z powstałej rany. Elektrokoagulacja jako zabieg bezinwazyjny i szybki, pozwala na eliminację ryzyka sączących się ran i wynikających z tego zakładania szwów.
Zabieg wykorzystuje prąd zmienny który charakteryzuje wysoka częstotliwość i niskie napięcie. Na zmienione chorobowo miejsca oddziałuje się specjalną elektrodą (igłą do elektrokoagulacji), która jest podłączona do źródła prądu. Termoliza ma miejsce pod wpływem właśnie prądu elektrycznego oraz wytwarzanej przez niego wysokiej temperatury (nawet do 200°C). Naczynie jest poddawane oparzeniu, a w rezultacie uszkodzone (ścięte – koagulacja) białko zlokalizowane w tkance.