Leczenie kanałowe, czyli leczenie endodontyczne, czy też pospolicie endodoncja, jest metodą leczenia zapaleń nieodwracalnych miazgi zębów. Polega na usuwaniu (pod znieczuleniem) chorobowo zmienionej miazgi z komór i kanałów zębów, dezynfekowaniu zębów i wypełnianiu odpowiednimi materiałami, najczęściej służy do tego gutaperka. Całe leczenie odbywa się przy kontroli radiologicznej, a w niektórych przypadkach na powiększeniu (praca pod operacyjnym mikroskopem ).
Prawidłowo wyleczone zęby pozostają w jamie ustnej dłuższy czas i nie dają żadnych niepożądanych objawów. Efekt leczenia występują pod postacią wycofywania się zmian, pod zębami, co jest widoczne na zdjęciu rentgenowskim już po pół roku od zakończenia leczenia.
Zęby nawet z dużą perforacją okołowierzchołkową mają rokowania korzystne. Warunkiem pryncypialnym sukcesu w leczeniu jest zachowanie pełnej sterylności w ciągu wypracowywania kanałów (niezbędnikiem jest koferdam, który izoluje leczone zęby od środowiska jamy ustnej), obfite płukania środkiem dezynfekcyjnym, ponadto opracowanie kanałów używając ręcznych narzędzi i akcesoriów maszynowych, czemu towarzyszy dokładny pomiar długości zębów endometrem, a także szczelne wypełnianie uszczelniaczem.