Wiele kontrowersji i niejasności, związanych z problemem integracji medycyny alternatywnej z obowiązującym systemem opieki zdrowotnej, wywołuje słownictwo stosowane do opisania niekonwencjonalnych terapii. W Anglii powszechnie używa się określenia „medycyna uzupełniająca”. Zwrot ten implikuje, że niekonwencjonalne metody leczenia mogą współistnieć z medycyną głównego nurtu, nie przeszkadzając sobie wzajemnie. Jednocześnie termin „uzupełniająca” uwydatnia centralną pozycję medycyny konwencjonalnej w systemie opieki zdrowotnej, zaś „inne” sposoby leczenia to tylko dodatek, uzupełnienie. Dla pacjentów, którzy płacą za alternatywne metody leczenia w ramach systemu konwencjonalnej opieki zdrowotnej, słowo „uzupełniająca” kojarzy się z dodatkowym kosztem. Termin „alternatywna” brzmi dla nich znacznie lepiej. Jednak dla lekarzy konwencjonalnych określenie „alternatywna” sugeruje utratę dochodów. Niedawno dr Andre w Weil, twórca Programu Medycyny Zintegrowanej, zaproponował termin „medycyna zintegrowana”. Choć nie można powiedzieć, by określenie to było ogólnie znane, koncepcja integracji jest krokiem we właściwym kierunku.